Hollands glorie

In mijn jeugd wist ik weinig van kleding. Ik wist wat ik mooi vond maar welk merk er in stond, geen idee. Uitzondering op de regel was het oer-Hollandse Oilily. Jaloers was ik op alle ‘Oilily meisjes’ met prachtige jurken en ik liep soms gewoon hun winkel in om stiekem hun parfum even op te snuiven. Daarnaast scheurde ik alle fantastische reclame campagnes uit magazines en hing ze op de muur van mijn slaapkamer. Print op print op print op print.

En Oilily is er gelukkig al sinds een aantal jaren weer. Zonnig en kleurrijk als altijd.

Debbie van Debbie Bon Styling en ik hebben (in ieder geval) één ding gemeen: ons motto ‘more is more’. We vinden elkaar in onze liefde voor kleur, chaos, plezier en kinderen die kinderen zijn. Een match made in heaven. En dat vond Oilily ook!

Dus vorige week vertrokken wij met een auto vol kleding, klompen en bloemen naar De Boerinn in Kamerik. En omdat ik aan Karma doe waren er gewoon schapen, madeliefjes en heerlijke blauwe luchten!

Met grote dank aan Lou, Nevy en Loa die samen met ons het weiland trotseerden en vooral niet deden wat wij graag wilden. Precies zoals het moest zijn.

een ode aan de ‘in between'

Met afgunst, nee beter gezegd met lichte jaloezie en bewondering, zie ik mede-fotografen zichzelf verkopen op internet en social media alsof het niets is. Prachtige brochures, nog mooiere foto’s en duidelijke prijzen en mogelijkheden.

En dan kom ik. Meer passie dan me lief is, maar -10 op de schaal van commercie. Maakt niet uit, mensen en merken vinden mij gelukkig nog steeds. Mijn ambitie is groots in mensen blij maken, iets kleiner in wereldfaam of overboekte agenda’s. Dat is geen bescheidenheid, dat is gewoon wie ik ben, waar ik me prettig bij voel.

Omdat ik iedereen foto’s gun van zijn of haar leven en herinneringen, heb ik ooit een mini sessie toegevoegd aan mijn aanbod (en omdat ik graag meer werk wilde natuurlijk). Ik weet dat een fotosessie een luxe is en best een investering voor veel mensen. Maar keer op keer kom ik erachter dat dit niet mogelijk is op de manier hoe ik jullie vastleg.

Ik schrijf kleine verhaaltjes met beeld. Ik leg dingen vast die voor jullie misschien NU niet bijzonder zijn, maar over een paar maanden, paar jaar, herinneringen oproepen. Ik leg jullie dynamiek vast, jullie chaos, jullie liefde. Daar maak ik een paar hele mooie fotos van, en daarnaast ook een heleboel die jullie verhaal vertellen, maar op zichzelf geen kunst zijn. Soms zelfs misschien te donker, te scheef, beetje onscherp. Maar die ook precies laten zien wat er in mijn ogen echt toe doet. Daarom dus niet samen te vatten in 25 beelden. Want welke fotos sneuvelen dan als eerst? Precies die. Jullie zelf 25 uit laten kiezen? Dan kiezen jullie niet die foto’s waarvan ik vind dat ze gekoesterd moeten worden. Of ik ben gewoon te eigenwijs om dat uit handen te geven, dat kan ook.

Heel lang verhaal kort: Ik stop met de korte sessies. Het is gewoon onmogelijk voor mij.

Hierbij een ode aan het leven leven. en daar de foto’s van.

Party of 5

Last weekend I had the honor to visit Annemarie and her fresh family of five (husband Erik, Liv, Owen and Ella).

It was a rainy, dark day, like most days in January, but this time I did not mind as much because I had a feeling she and I shared the same love for a little gloomy.

Annemarie opened the door and all was good. She’s so sweet and kind. And beautiful!

Thank you for inviting me in and give me some glimpses into your life. Your family is wonderful and you and Erik make having three children look so, so easy! And last but definitely not least: a special thanks to Liv for adding some lipstick to the mix. It is the cherry on the cake if you ask me!  

M.